Om de positie van een bepaald punt `P` in kaart te brengen, werkten landmeters vroeger met de sinusregel. Daartoe werden de afstanden tot `P` vanuit bekende punten berekend. Door omcirkelen vanuit die bekende punten kon `P` op de kaart worden aangegeven. Deze procedure heette "voorwaartse insnijding". Deze methode werkt alleen in de "lagere geodesie," de landmeetkunde waarbij het aardoppervlak als plat kan worden beschouwd.